immania

immania
immānis ( inm- ), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).
I.
Lit. (usually of inanim. and abstr. things):

corporum magnitudo,

Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:

simulacra immani magnitudine,

id. ib. 6, 16, 4:

immani corpore serpens,

Lucr. 5, 33; 3, 987:

ingens immanisque praeda,

Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:

pecunia,

id. Rosc. Com. 8, 23:

pocula,

id. Phil. 2, 25, 63:

immania ponti Aequora,

Lucr. 4, 410:

templa caeli,

id. 5, 521:

antrum,

Verg. A. 6, 11; cf.:

spelunca vasto hiatu,

id. ib. 6, 237:

barathrum,

id. ib. 8, 245:

tegumen leonis,

id. ib. 7, 666:

telum,

id. ib. 11, 552 al.:

magna atque immanis,

Lucr. 4, 1163:

cete,

Verg. A. 5, 822:

numerus annorum,

Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:

exercitus,

Vell. 2, 51, 1:

frequentia amicorum,

id. 2, 59 fin.:

geminos immani pondere caestus,

Verg. A. 5, 401:

vox,

Quint. 11, 3, 32:

ambitus redit immanis: numquam fuit par,

Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:

dissensio civitatis,

Vell. 2, 2, 1:

studium loquendi,

Ov. M. 5, 678:

avaritia,

Sall. J. 31, 12:

vitium,

Hor. S. 2, 4, 76:

soloecismus,

Gell. 15, 9, 3:

impulsae praeceps inmane ruinae,

the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,

vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,

how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:

civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,

Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;

and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,

Sall. Orat. ad Caes. 1.—
II.
Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;

opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,

Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:

nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,

id. Tusc. 1, 13, 30:

ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,

id. Inv. 1, 2, 2:

ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,

id. Rep. 2, 14:

belua (with fera),

id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;

(with taetra),

id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:

immanis et vasta belua,

id. Rep. 2, 40:

nihil ista immanius belua est,

id. ib. 3, 33:

janitor aulae, Cerberus,

Hor. C. 3, 11, 15:

ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,

Cic. Rep. 1, 44:

istius immanis atque importuna natura,

id. Verr. 2, 1, 3, § 8:

immanis, intolerandus, vesanus,

Plaut. Trin. 4, 1, 7:

immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,

Cic. Font. 10, 21:

tantum facinus, tam immane (patris occidendi),

id. Rosc. Am. 24, 68:

coeptis effera Dido,

Verg. A. 4, 642:

orae,

id. ib. 1, 616:

Raeti,

Hor. C. 4, 14, 15:

Agathyrsi,

Juv. 15, 125:

Pyrrhus,

id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:

quamvis fabulosa et immania credebantur,

stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:

dira atque inmania pati,

Juv. 15, 104.— Comp.:

scelere ante alios immanior omnes,

Verg. A. 1, 347.— Sup.:

voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,

Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).
1.
(Acc. to I.) Monstrously, immoderately, excessively:

immaniter clamare,

Gell. 1, 26, 8.—More freq.,
2.
(Acc. to II.) Frightfully, dreadfully, fiercely, savagely, wildly.
(α).
Form immane:

leo hians immane,

Verg. A. 10, 726:

sonat fluctus per saxa,

id. G. 3, 239; cf.:

fremant torrentes,

Claud. Cons. Mall. Theod. 237:

spirans rapta securi,

Verg. A. 7, 510.—
(β).
Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:

perdite et immaniter vivere,

Aug. Conf. 10, 37.—
b.
Comp.:

immanius efferascunt,

Amm. 18, 7.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • DANUBIUS — fluvius, si quis alius, veterum atque recentiorum Graecorum, Latinorumqueve literis, monumentisqueve valde celebratus, ita ut Eratosthenes et Apollod. l. 2. de navibus merito poetarum Philosophorumqueve principem Homerum reprehendisse videantur,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AEGAEON — I. AEGAEON saevus et immanis, Caeli et Terrae fil. qui unô ictu centum scopulos in Iovem contorquebat. Victus demum, alligatus est a Neptuno scopulo Aegaei maris. Stat. l. 1. Achilleid. v. 209. Audierat duros laxantem Aegaeona vectes. Hesych.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ALOEUS — Gigas, cuius filii dicuntur Martem vulnerâsse, a quo patronymicum Aloides fuit, Titanis ac Terrae fil. cui Coniux fuit Iphimedia, quam cum violâsset Neptunus, duos ex eo peperit filios, Othum et Ephialtum, qui et Aloidae dicebantur, quos Aloeus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CANONOR — urbs Indiae pulcherrimarum rerum praestantiâ celeberrima, ibi Lusitaniae Rex munitissimam habet arcem. Urbis Rex idola colit cum subditis, qui solem, Lunam, vaccasque adorant. Portum urbs habet, fed immania sunt eius vectigalia. Ager est aromatum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CHRYXUS — Dux Boiorum fuit nepos Brenni, quô Duce olim Galli Romam ceperant. Hunc describit Silius, l. 4. v. 148. Boiorum ante alias Chryxô duce mobilis ala Aritat in primos, obicitque immania membra. Ipse tamens, atavi Brenni se stirpe ferebat Chryxus, et …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DIONYSIA — I. DIONYSIA martyrio apud Alexandriam sub Decio coronata, A. C. 251. II. DIONYSIA matrona Christiana, persecutione Hunerici Vandalorum Regis una cum filio Maiorico, ad necem quaesita, hunc ad mortem raptum sic consolata est, Memento Fili, te… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GIGANTES — Telluris filii excelsissimae staturae, et draconum pedibus in Deorum perniciem procreati, ut superis scilicet bellum inferrent, Iovemque de caeli poslessione deicerent. Macrob. Sat. l. 1. c. 20. Gigantas autem quid aliud fuisse credendum est,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PROTEUS — Deus marinus, Neptuni et Phoenices fil. teste Tzetze hist. 44. Chil. 2. qui in Pharo Alexandriae habitavit, Toronenque ex Aegypto in Phlegram Pallenes profectus uxorem duxit, ex qua filios suscepit Tmylum ac Telegonum, de quibus Eurip. in Hecuba …   Hofmann J. Lexicon universale

  • pierre — Une Pierre, Lapis, Petra, Saxum. Pierres aspres ou espouventables, Saxa immania. Pierre à aguiser Cos cotis. Pierres à aguiser, qu on moüille d huile d olive, Oleares cotes. Pierre de laquelle il sort de l eauë, Manalis lapis. Pierre ponce, Pumex …   Thresor de la langue françoyse

  • tirer — Tirer, act. acut. Signifie ores mener à puissance de corps quelque chose, Trahere, Le cheval tire la charrete, Carrum trahit, Ores mettre hors. Il a tiré un escu de la bourse, E crumena aureum nummum scutatum eduxit, Il a tiré un fardeau de l… …   Thresor de la langue françoyse

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”